Artyści od zarania dziejów inspirowali się naturą, co widoczne jest od prehistorycznego malarstwa ściennego, przez renesansowe malarstwo pejzażowe, po XVIII założenia ogrodowe. Artystą zajmującym się rzeźbą biologiczną był Andrzej Jocz (1941-2019). W 1966 r. uzyskał dyplom Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi, mianowany profesorem został w 1994 r. Słynął z wielkoformatowych prac, których tworzywem była żywica syntetyczna, włókno szklane, czy polichromowana stal. Do najbardziej rozpoznawalnych dzieł można zaliczyć “Całoroczny zegar słoneczny” w Parku Staromiejskim, “Czółenka” przed dworcem Łódź Kaliska i widzewską “Dzianinę”. Rzeźby Jocza w sposób organiczny wpisują się w tkankę miejską i do dziś stanowią wizytówkę Łodzi. Na zdjęciu “Kompozycja organiczna”, lata 60. XX w. ceramika polichromowana, szkliwiona.

Nadmorski krajobraz z Boccadasse to powtarzający się motyw w twórczości austriackiego artysty Alfreda Zoffa (1852-1927), studia artystyczne odbył na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu w latach 1880-1884. Następnie, do 1890 roku kontynuował edukację na Państwowej Akademii Sztuk Pięknych w Karlsruhe. W roku 1907 objął stanowisko profesora w Państwowej Szkole Artystycznej w Graz. Oprócz pracy dydaktycznej podróżował, zwiedził między innymi Włochy, Holandię, Belgię oraz Francję. Podczas tych wyjazdów tworzył pełne dynamiki impresjonistyczne pejzaże. Za życia był cenionym, wielokrotnie honorowanym artystą. Jego dzieła znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzealnych w Wiedniu.

Posiadamy w zbiorach naszej galerii obraz Jana Wodyńskiego (1903-1988) "Morskie Oko", który przenosi nas w klimat tatrzańskich szczytów i stawów. Ten niezwykle urokliwy pejzaż jest wyrazem zamiłowania artysty do natury. W swojej twórczości przedstawiał liczne pejzaże, widoki miast, zajmował się również polichromią. Tworzył w duchu koloryzmu, skupiając się w swoim malarstwie na uchwyceniu specyficznej atmosfery miejsca. Jan Wodyński (1903-1988), absolwent krakowskiej i warszawskiej ASP, członek ugrupowań artystycznych "Rytm" oraz "Pryzmat". Był profesorem na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu oraz ASP w Warszawie. Od 1947 roku prowadził pracownię malarstwa w PWSSP w Gdańsku, gdzie niedługo potem objął stanowisko rektora.  

Obraz ze znanego cyklu „Moje ogrody” Heleny Tchórzewskiej (1939-1998) niedawno trafił do naszej galerii. Ekspresja koloru oraz dekoracyjność z przebijającym się z wnętrza kompozycji klimatem trudnego do zdefiniowania niepokoju to charakterystyczne cechy jej twórczości.  Helena Tchórzewska (1939-1998) swoją artystyczną edukację rozpoczęła w Jarosławiu, gdzie uczęszczała do Liceum Plastycznego, studia odbyła w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (dyplom w 1965 roku). Zajmowała się przede wszystkim tkaniną przemysłową i artystyczną, a od 1966 r uprawiała malarstwo sztalugowe. Tworzyła ekspresyjne prace o zróżnicowanej tematyce, najczęściej ukazywała jednak uabstrakcyjnione kompozycje florystyczne. Była laureatką licznych nagród na ogólnopolskich wystawach i festiwalach sztuki. W 1978 roku wygrała konkurs Ministerstwa Kultury i Sztuki na malarskie projekty gobelinów, które miały ozdobić wnętrza zamków Polski południowej. Swoje obrazy prezentowała na ponad 40 wystawach indywidualnych w kraju i zbiorowych poza granicami Polski.

W twórczości Tadeusza Sprusiaka (1907-1985) dominowały pejzaże, przede wszystkim z okolic Łodzi, Kazimierza i Jastarni, chętnie malował również martwe natury. Dzisiaj pragniemy przedstawić Wam jedną z dwóch czysto abstrakcyjnych, nie tak często spotykanych pośród jego artystycznego dorobku, kompozycji znajdujących się w naszej kolekcji. Tadeusz Sprusiak (1907–1985) działalność artystyczną rozpoczął jeszcze przed wojną. Prace swoje prezentował w latach 30. XX w. na wystawach Polskiego Związku Zawodowego Łódzkich Artystów Plastyków oraz w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Od 1950 roku był członkiem ZPAP. Brał udział w Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w latach 1962, 1966, 1968 oraz w 1961 roku w Wystawie Piętnastolecia w Muzeum Narodowym w Warszawie. Obrazy jego były malowane szeroką plamą o zdecydowanej fakturze, kolorystycznie często z dominacją zieleni. Dzieła artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym oraz w wielu kolekcjach prywatnych.