ZYGMUNT KACZÓWKA
 Zygmunt Kaczówka (1915-1996) był znanym łódzkim malarzem, który współpracował z naszą galerią na przełomie lat 80. i 90. Czas jego twórczości przypadał na okres wzmożonego zainteresowania scenami historycznymi i batalistycznymi odwołującymi się do polskiej literatury i malarstwa XIX wieku. Kaczkówka wraz z innymi łódzkimi malarzami, m.in. Gezą Rozmusem czy Tadeuszem Kokietkiem wypełniali tę niszę, a ich obrazy można dziś podziwiać w wielu domach starszego pokolenia. Kaczówka malował też typowe polskie pejzaże (w szczególności tatrzańskie), doskonale oddając specyfikę krajobrazu w różnych porach roku. W jego dorobku odnajdziemy też sceny rodzajowe z życia cyganów - tabory, ogniska oraz polowania z przedstawieniami koni. Polecamy prace Z. Kaczówki z naszej kolekcji!
MICHAŁ GAŁKIEWICZ
 Do naszej galerii zawitał unikat niespotykany na rynku dzieł sztuki. Jest to drewniana rzeźba Michała Gałkiewicza (1932-2020) jednego z bardziej znanych i cenionych łódzkich twórców rzeźby. W latach 1951-1956 M. Gałkiewicz odbył studia na łódzkiej PWSSP (dyplom 1959), gdzie w późniejszych latach objął stanowisko kierownika Pracowni Rzeźby. Był wieloletnim członkiem ZPAP, a także wiceprezesem Zarządu Głównego ZPAP Sekcji Rzeźby. Michał Gałkiewicz swoje prace wykonywał w kamieniu, brązie, drewnie, ceramice, betonie. Tworzył rzeźbę kameralną, monumentalną, architektoniczną oraz przeznaczoną do przestrzeni publicznej. Jego twórczość może być szczególnie bliska mieszkańcom łódzkiej Retkini, gdzie znajdują się realizacje rzeźbiarskie Gałkiewicza znane jako “Bociany” oraz “Macierzyństwo”, stanowiące artystyczną wizytówkę osiedla.
CZESŁAW SADOWSKI
 Kolejny artysta w naszych zbiorach - Czesław Sadowski (1902-1959). Twórca przed wojną był jedną z czołowych postaci białostockiego życia kulturalnego, społecznego i towarzyskiego. Edukację artystyczną odbierał na wielu kursach rysunkowych, początkowo w rodzinnym Białymstoku, a następnie u Karola Tichego w warszawskiej SSP. W latach 20. XXw. dwukrotnie otrzymał stypendium na wyjazd do Paryża, gdzie pobierał kolejne lekcje, a także wystawiał swe prace, przede wszystkim kolorystyczne pejzaże i martwe natury. W 1938 roku zamieszkał we Lwowie, gdzie pracował jako ilustrator i karykaturzysta prasowy. Po wojnie osiedlił się w Łodzi i związał się z formującym się w mieście środowiskiem artystycznym. Był wiceprzewodniczącym Komisji Kultury Rady Narodowej miasta Łodzi i członkiem ZPAP. Aktywnie działał na forum łódzkiej grupy artystycznej Piąte Koło zrzeszającej malarzy i poetów. W ostatniej fazie twórczości zainteresował się informelem, tworzył abstrakcyjne monotypie barwne.
ALEKSANDER ŁABINIEC
 W naszych zbiorach pojawił się obraz Aleksandera Łabińca (1930-2010) - malarza, reżysera i scenografa teatralnego, przez 55 lat związanego z Teatrem Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, a w latach 1976-1980 dyrektora bielskiego BWA. Łabiniec studiował w ASP w Krakowie, dyplom na wydziale scenografii uzyskał w 1954 roku. Prowadził wykłady z dziedziny teatru i scenografii w cieszyńskim Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Pierwszą wystawę malarstwa Aleksandra Łabińca zorganizował Tadeusz Kantor w Galerii Cricot-2 w latach 60. XX wieku. W kolejnych latach artysta wystawiał swe prace między innymi w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Austrii, Niemczech i na Węgrzech. Był nie tylko malarzem, ale i scenografem, reżyserem teatrów lalkowych i autorem scenariuszy. Tworzył oprawę plastyczną programów kulturalnych, m.in. scenografię dla Teatru Telewizji. Łącznie w wielu polskich teatrach zrealizował około 200 scenografii i wyreżyserował ponad 50 widowisk teatralnych. Aleksander Łabieniec został odznaczony został Srebrnym Medalem Gloria Artis (2007) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003), był także laureatem nagrody Złotej Maski za całokształt twórczości (1993).  
WOJCIECH FLECK
Dziś przedstawiamy Państwu pejzaż "Krokusy w Tatrach”, a przy okazji także sylwetkę jego autora - Wojciecha Flecka. Wojciech Fleck (1903-1972) - pochodził ze starej warszawskiej rodziny, jego dziadek Franciszek Szuster był znanym litografem. Wojciech Fleck edukację artystyczną odbył w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych (później ASP), studiował m.in. u Karola Tichego czy Władysława Skoczylasa. Dyplom obronił w 1929 roku. W latach 30. XX w. wystawiał swe prace w kraju i za granicą, m.in. w Wiedniu, Berlinie, Oslo. Po II wojnie światowej zamieszkał w Zakopanem, gdzie objął kierownictwo nad Galerią Związku Plastyków, od 1951 zwaną Biurem Wystaw Artystycznych. Pracował też jako sekretarz Okręgu Zakopiańskiego ZPAP. Choć Wojciech Fleck tworzył malarskie martwe natury, portrety, czy grafiki, to dziś rozpoznawany jest przede wszystkim jako malarz pejzażu tatrzańskiego. Artysta przedstawiał ukochane przez siebie góry w duchu malarstwa kolorystycznego, charakterystycznego dla absolwentów warszawskiej uczelni artystycznej. Jednym z ciekawych przykładów jego malarstwa jest pejzaż "Krokusy w Tatrach”, który posiadamy w naszej kolekcji.