Rusłan Wiktorowicz Puszkasz urodził się w Kiszyniowie w 1963 roku. Jest absolwentem kiszyniowskiej Szkoły Artystycznej oraz kijowskiej Narodowej Akademii Sztuk Wizualnych i Architektury. Artysta uprawia malarstwo i grafikę. Bierze udział w wystawach krajowych i międzynarodowych. Obraz „Biała Pieśń” jest malarską alegorią poezji i muzyki. W centrum przedstawienia znajdują się dwie kobiety, które symbolizują dwie szlachetne formy przeżycia artystycznego. ​Jedna spogląda tajemniczo na widza, druga zamyślona muzykuje na flecie. Obraz namalowany jest szerokim i ekspresyjnym gestem, który kontrastuje z delikatnymi emocjami przedstawienia.

Józef Charyton (1909-1975) - polski malarz, w czasie II wojny światowej mieszkał w Wysokim Litewskim (obecnie tereny Białorusi) niedaleko getta, gdzie był świadkiem tragicznych wydarzeń Holocaustu. Po wojnie zajmował się rekonstrukcją kościołów i cerkwi. Namalował także cykl rysunków “Głowy żydowskie”, a także pejzaże i sceny rodzajowe, dokumentujące życie codzienne społeczności żydowskiej na polskiej prowincji przed II wojną światową oraz sceny zagłady Żydów. Charyton w malarstwie posługiwał się zazwyczaj rozmytą plamą barwną i łagodnym modelunkiem, a jego przedstawieniom towarzyszy specyficzny klimat wschodnich wsi i miasteczek. Jeden z jego pejzaży, ukazujący zagajnik brzozowy, znajduje się od niedawna w zbiorach naszej galerii.

Misterna precyzja, czystość kompozycji oraz autonomiczny styl to trzy określenia, które od razu przychodzą na myśl podczas pierwszego kontaktu z pracami Joanny Wiszniewskiej-Domańskiej. Intrygujące połączenie najróżniejszych przedmiotów, zwierząt, roślin i kształtów z samotną postacią odwróconą plecami, często ukazywaną z walizką w dłoni otwiera ogromne pole do własnej interpretacji dzieła. P​rof. dr hab. Joanna Wiszniewska-Domańska jest absolwentką PWSSP (dzisiejszej Akademii Sztuk Pięknych) w Łodzi, dyplom obroniła w pracowni profesora Stanisława Fijałkowskiego w roku 1972. Uprawia rysunek, grafikę, tworzy również książki i obiekty artystyczne (walizki). Jej prace znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum w Wałbrzychu, Muzeum w Couvin (Belgia) oraz w wielu kolekcjach prywatnych.

Karol Ende - łódzki malarz, w latach 1903-1907 uczył się pod kierunkiem Stanisława Witkiewicza, a następnie pobierał naukę u Leona Wyczółkowskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i w warszawskiej Zachęcie. W okresie międzywojennym prowadził pracownie artystyczne w Łodzi. Wystawiał swoje prace wraz z łódzkimi grupami artystycznymi “Pro Arte” i “Ryngraf” w Instytucie Propagandy Sztuki w Łodzi. W 1937 roku otworzył własną galerię “Salon Sztuk Pięknych Karola Endego”. Artysta malował pejzaże górskie, łódzkie dworki, kościoły i plebanie, a także krajobrazy o różnych porach roku. Obraz “Róże w wazonie” znajdujący się w naszych zbiorach to klasyczna kompozycja kwiatowa utrzymana w ciepłych barwach różu, pomarańczu i bieli, ujmuje subtelnością i elegancją.

Tadeusz Roman (1906-1983) kojarzony jest z postimpresjonistycznymi pejzażami ozdobionymi sztafażem, najczęściej z terenów Łodzi i okolic. Oprócz osiągnięć twórczych i wystawienniczych (udział w Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego (1962, 1964, 1966) i Wystawie XV-lecia PRL w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961)), Tadeusz Roman w latach 1950–1971 był kierownikiem Biura Wystaw Artystycznych w Łodzi oraz działaczem łódzkiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków.