JERZY LUBAŃSKI
Jerzy Lubański (1925-2005),polski malarz, twórca licznych polichromii i witraży kościelnych. W latach 1945-50 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki. W roku 1989 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego w macierzystej uczelni. Malował także pejzaże, martwe natury oraz portrety w technice olejnej i akwareli. Jego twórczość zalicza się do nurtu koloryzmu, w którym paleta barw stanowi najważniejszy element kompozycyjny i determinuje przestrzeń oraz światło w obrazie. W prezentowanej “Martwej naturze” dominują ciepłe odcienie pomarańczu, czerwieni i zieleni, układ rozświetlają natomiast jasne tony błękitu. Artysta umiejętnie wykorzystuje również naturalny kolor podłoża a zagęszczone plamy barwne wywołują wrażenie drgania obrazu.
JAN KANTY PAWLUŚKIEWICZ
Jan Kanty Pawluśkiewicz, wybitny kompozytor oraz twórca obrazów żel-artowych, zaszczyca nas wieloletnią przyjaźnią. W grudniu 2007 roku przy okazji wielkiej wystawy w naszej galerii Mistrz wyznał „...cudowna jest ta zmienność kolorów, stale pojawiają się nowe, wchodzą cudowne zielenie, te czerwienie obłędne, oszałamiające błękity, a srebro – to po prostu jest sam cud! I teraz siedząc kilka tygodni, mogę perfekcyjnie - to mnie akurat fascynuje bardzo, perfekcja – stawiając 420 kropek na centymetr kwadratowy, mogę realizować przekaz pewnego stanu psychicznego, ten rodzaj napięcia, który jest we mnie, mogę zachęcić widza do tego... małego świata w którym chcę się z nim porozumiewać poprzez kolor, figuratywność, rodzaj abstrakcyjnych figur, poprzez zbitkę tego błysku, jaki jest w żelu...”.*Zapraszamy Was do obejrzenia malarskich dzieł Jana Kantego Pawluśkiewicza w naszej galerii. *Danuta Gruszczyńska, Sensy. Byty. Mary. Czyli ścieżki Jana Kantego, Piotrkowska 104. Miesięcznik Łódzki, Nr 1 (56), 2008, s. 22.   
ZBIGNIEW KOPANIA
Zbigniew Kopania (ur.1949) studia artystyczne odbył w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi na Wydziale Operatorskim (1969-1974). Malarstwo studiował pod kierunkiem prof. Jerzego Mierzejewskiego. Uprawia malarstwo realistyczne o różnorodnej tematyce - martwe natury, pejzaże, kwiaty, portrety. Czasem podejmuje też tematy surrealizujące. Współpracuje z galeriami w Londynie, Amsterdamie i Monachium oraz z galeriami w Japonii i USA. Artysta jest członkiem najstarszego prestiżowego stowarzyszenia artystycznego w Stanach Zjednoczonych - Salmagundi Art Club w Nowym Jorku istniejącego od 1871 roku. Artysta współpracuje z naszą galerią od 1985 roku a jego prace cieszą się dużym uznaniem wśród naszych klientów. "Peonie w trawach" to staranne, hiperrealistyczne i niezwykle dekoracyjne przedstawienie ulubionych kwiatów artysty w otoczeniu polnych traw.
DARIUSZ BĄKOWSKI
Dariusz Bąkowski specjalizuje się w rzeźbie o tematyce historycznej. Artysta z niezwykłą dbałością o wierność w oddaniu rekwizytów i precyzję wykonania rycerzy, szlachciców polskich, ułanów, kozaków i innych postaci tworzy rzeźby z brązu w jednym, unikatowym egzemplarzu. Czasem czerpie inspirację z przekazów historycznych, czasem z literatury, np. z Trylogii a niekiedy z malarstwa. Impulsem do stworzenia rzeźby „Rycerz polski 1410” jest obraz Zygmunta Rozwadowskiego i Tadeusza Popiela namalowany w 500 rocznicę bitwy pod Grunwaldem. Sylwetkę tytułowej postaci zaczerpnął artysta od stojącego po lewej stronie obrazu rycerza z tarczą na plecach. Przód przedstawienia jest własną interpretacją Dariusza Bąkowskiego.
ABRAHAM BEHRMANN
Abraham Behrmann (1876-1942), artysta żydowskiego pochodzenia, kształcił się w pracowni Jakuba Kacenbogena w Łodzi oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium i Paryżu. Podróże miały duży wpływ na twórczość znanego łódzkiego malarza Abrahama Behrmanna (1876-1942). W państwach Afryki Północnej oraz Palestynie spędził około 10 lat, odwiedził również Hiszpanię, Włochy i Francję. Egzotyka tych miejsc, bliskość natury oraz życie ludzi były dla artysty inspiracją. Poza malowaniem pejzaży zajmował się studiami etnograficznymi. W swoich pracach uwieczniał rdzennych mieszkańców, ich stroje oraz ich codzienne życie i obyczaje. Malował również sceny z życia społeczności żydowskiej w Łodzi. W roku 1912 wystawiał w warszawskiej Zachęcie, w 1925 i 1927 roku w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi. Swoje prace prezentował także w Palestynie, Maroko, Nowym Jorku i Hamburgu. We wrześniu 1939 roku przedostał się z Łodzi do Białegostoku, gdzie około 1942 roku zginął w gettcie.